Meskalina (2-(3,4,5-trimetoksyfenylo) etyloamina) jest alkaloidem o właściwościach halucynogennych. To jeden z najbardziej znanych psychodelików w historii ludzkości. Naturalnie meskalinę można spotkać ją w niektórych kaktusach, takich jak pejotl (Lophophora williamsii) czy san pedro (Echinopsis pachanoi) . Kojarzona jest z obrzędami religijnymi rdzennych Amerykanów. Za najważniejsze działania meskaliny uznaje się są doznania emocjonalne głęboko poruszające psychikę. Udowodniono jej pozytywny wpływ terapeutyczny przy wielu zaburzeniach psychicznych.

Z tego artykułu dowiesz się :

Występowanie meskaliny w kaktusach

Meskalina, związek chemiczny podobny do MDMA, który występuje naturalnie w niektórych kaktusach.

Meskalina pochodzenia naturalnego,  znajduje się w owocach lub nasionach w kształcie guzików, które rosną na zewnątrz kaktusa. Są odcinane i suszone, a następnie spożywane lub krojone, gotowane i pite jako herbata.

Meskalina może być również produkowana poprzez syntezę chemiczną. Siarczan meskaliny jest czystą formą leku i pojawia się jako biały materiał krystaliczny.

Przyjrzyjmy się im bliżej :

Pejotl, to mały bezkolcowy kaktus. Rośnie w wąskim pasie po obu stronach rzeki Rio Grande, w Meksyku i Stanach Zjednoczonych. Ten obszar nosi nazwę “ogrodów pejotlowych”. Jest to ich jedyne siedlisko. Od wieków jest używany przez rdzenne kultury Meksyku i Ameryki w ceremoniach religijnych i rytuałach uzdrawiających. Jest uważany za świętą roślinę.

San Pedro – naturalnie rośnie w Andach. Ma mniejsze ilości meskaliny, niż pejotl. Można spotkać je również w wielu ogrodach mieszkańców Stanów Zjednoczonych. Ich uprawa nie jest tam nielegalna, przez brak regulacji prawnych.

W kaktusach PEJOTLU (lophophora williamsii) 300 mg meskaliny zawartych jest w 27g suchych pąków (”guzików”). W kaktusach SAN PEDRO (echinopsis pachanoi) 300 mg meskaliny zawartych jest w 15-100 g suszonych kaktusów.

Historia meskaliny w czasie kolonizacji

W 1492r., wkrótce po przybyciu Krzysztofa Kolumba rdzenni Amerykanie zaczęli zostawać wypierani z ich ziem. W XVI i XVII wieku, kolejni odkrywcy starali się skolonizować ich ziemie. Reagowali w różny sposób, od współpracy, poprzez oburzenie, aż do buntu. Historia głosi, że ludność mordowano, w szczególności znachorów. Znawcy ziołolecznictwa musieli zejść do podziemia. 

Koloniści wiedzieli, że kaktusy mają szczególną wartość duchową. Uważano, że to święte rośliny. Chcąc chronić kaktusy, Indianie nadali im chrześcijańską nazwę “San Pedro”. Konkwistadorzy, którzy podbijali Amerykę byli chrześcijanami. Rdzenni mieszkańcy, praktykowali inne religie. Część obrzędów stanowiło spożywanie kaktusów – san pedro oraz pejotlu. Indianie uważali, że po spożyciu meskaliny są w stanie zobaczyć boga. Po wyjawieniu tej informacji, duchowni poczuli się zagrożeni. Zaczął niepokoić ich fakt, że mogą stać się niepotrzebni skoro sam kaktus wystarczy aby zjednoczyć się z bogiem.

Zmiany, które dotknęły rdzennych Amerykanów po przybyciu Europejczyków, były ogromne, bezprecedensowe i w większości przypadków destrukcyjne. Przepadły ich kultury językowe, a wraz z nimi ceremonie, i ustne biblioteki zgromadzonej wiedzy o historii ludzkiej i naturalnej oraz o człowieku. Nawet najszczersze i najbardziej energiczne wysiłki na rzecz odrodzenia tradycyjnych sposobów mogą wydawać się nie możliwe dla tych, którzy pamiętają wcześniejsze czasy. Jednak niektórzy starsi ludzie odrzucają ten pesymizm. W pewien sposób godzą się z tym i uważają, że właśnie taka miała być kolej ich losu.

rdzenni Amerykanie

Początki wojny z meskaliną

Hiszpanie próbowali zniszczyć kulturę i samą roślinę. Kaktusy, w których występuje meskalina. Właśnie wtedy rozpoczęła się wojna z narkotykami.

Od 1571 roku hiszpańska inkwizycja próbowała zniszczyć używanie pejotlu. W 1620 roku sporządzili oni dokument, mówiący, że ceremonie z użyciem kaktusów niosą ze sobą działanie diabła. Twierdzili również, że prowadzi to Indian do złych nawyków. Pytano tubylców czy spożywają „szatański pejotl”. Nazywano go diabelskim korzeniem. Nie był to jednak ostatni raz, kiedy wydano zakaz dotyczący stosowania pejotlu. Przez cały początek XX wieku chrześcijańscy misjonarze wciąż walczyli o wykorzenienie wszelkich pozostałości peyotlu w Stanach Zjednoczonych. W odpowiedzi rdzenni Amerykanie utworzyli Kościół Rdzennych Amerykanów, aby chronić swoje prawo do używania peyotlu w ceremoniach religijnych. Był to bardzo trudny okres dla kultury rdzennych mieszkańców. Dążono do ich całkowitego zniszczenia. Ludzi, którzy samotnie wędrowali i polowali zamknęto w rezerwatach.

Pejotl został ponownie zakazany, gdy uznano go za narkotyk z listy I w ramach Controlled Substances Act z 1970 roku. Dopiero w 1993 roku rdzenni Amerykanie uzyskali prawo do używania peyotlu do celów religijnych.

Meskalina była inspiracją dla sztuki. Używał jej sam Stanisław Ignacy Witkiewicz, znany jako „Witkacy”. To Polski malarz i pisarz. Podczas pobytu w Rosji gdzie intensywnie pracował nad swoimi dziełami zażył meskalinę, zapisując to na swoich obrazach. Zawsze dokonywał „eksperymentów” pod nadzorem znajomych lekarzy. Nie przyjmował jej w sposób ciągły. Nigdy nie był uzależniony od żadnej substancji z wyjątkiem tytoniu.

Do histori przeszedł również esej „Drzwi percepcji” autorstwa Aldousa Huxleya z 1954. Autor szczegółowo opisał swoje doświadczenia z meskaliną.

Próby wyparcia ceremoni z użyciem meskaliny skończyły się niepowodzeniem. Rdzenni Amerykanie nadal stosują święte kaktusy.

Jednym z osobliwych problemów, z jakimi musiała się zmierzyć komisja projektu hiszpańskiej inkwizycji, było powszechne stosowanie małego, szarozielonego, pozbawionego kręgosłupa kaktusa zwanego peyotlem (Lophophora Williomsii), posiadającego pewne niezwykłe właściwości narkotyczne.

Terapia z meskaliną

Obecnie meskalina jest używana przez rdzennych mieszkańców. Kaktusy pejotl są przez nich pielęgnowane i chronione aby mogły służyć przyszłym pokoleniom. Historia i wędrówki przodków mają dla nich ogromne znaczenie. Uważają, że nikt nie znał lepiej tamtejszej roślinności i gatunków zwierząt. Opierają się na pozostałościach pieśni i tańców, przekazywanych z pokolenia na pokolenie.

Aby podtrzymać tradycję, rdzenni mieszkańcy prowadzą ceremonie z użyciem świętych kaktusów. Nazywana jest ona “rytuałem pejotlowym”. Zyskuje ona coraz większą popularność. Ceremonie są zamknięte dla osób postronnych, nie wolno ich również nagrywać. Mogłoby to zakłócić duchowe działania. Podczas ich trwania wznosi się modlitwy o uzdrowienie z chorób. Pomagają poradzić sobie z problemami, uzależnieniami czy traumą. Ludzie biorący w nich udział często po jednej sesji uświadamiają sobie jak cenne jest ich życie i ile mogą stracić.

Wykorzystanie meskaliny, substancji psychodelicznej pochodzącej z kaktusa pejotlowego, wydaje się być pomocne przy terapii depresji i lęku. Wynika to z badania opublikowanego w czasopiśmie ACS Pharmacology & Translational Science. Badania dostarczają dowodów na to, że klinicznie korzystne efekty meskaliny są związane z określonymi aspektami doświadczenia psychodelicznego.

Coraz więcej badań sugeruje, że stosowanie klasycznych psychodelików może mieć trwałe, pozytywne skutki. Rdzenni amerykanie używają meskaliny od wieków. Mimo to, poświęcono jej stosunkowo mało uwagi w porównaniu z, np. terapią psylocybiną.

Badacze wykazali, że współczesne badania z udziałem klasycznych psychodelików wykazały obietnicę w leczeniu różnych stanów zdrowia psychicznego. Znalazły się w nich głęboka depresja, stres związany z poważną chorobą, zespołu stresu pourazowego (PTSD) i uzależnienia. Korzyści psychiatryczne niektórych klasycznych psychodelików (np. psylocybina) zostały dobrze zbadane w ostatnich latach, torując drogę dla większej ilości badań nad innymi klasycznymi psychodelikami.

Do badania naukowcy użyli formy ogłoszenia internetowego, aby zrekrutować 452 dorosłych z całego świata, którzy przynajmniej raz użyli meskaliny. Uczestnicy wypełnili kwestionariusz dotyczący ich doświadczeń z meskaliną. Oceniono ich stan zdrowia psychicznego, w którym zgłosili objawy depresji, lęku, PTSD, nadużywania alkoholu oraz nadużywania narkotyków lub zaburzeń z tym związanych.Około jedna trzecia całej próby zgłosiła, że ich doświadczenie z meskaliną było w pierwszej piątce najbardziej znaczących osobiście lub duchowo doświadczeń w ich życiu. Wielu uczestników zgłosiło również poprawę stanu psychicznego.

Badanie przyczyniło się do legalizacji psychodelików w Kolorado na początku listopada 2022. Wyborcy w Kolorado przegłosowali Propozycję 122, która ma na celu dekryminalizację i uregulowanie kwestii psylocybiny i innych naturalnych psychodelików do użytku terapeutycznego. Ustawa o zdrowiu medycyny naturalnej tworzy regulowany przez państwo system terapeutyczny dla dorosłych. Ma on pozwolić uzyskać dostęp do naturalnych leków psychodelicznych. Należą do nich psylocybina, dimetylotryptamina (DMT), ibogaina i meskalina nie pochodząca z peyotlu. Kaktusy pejotl powinny być używane jedynie przez rdzennych mieszkanców, ze względu na ich rzadkie występowanie i szacunek do ich kultury. Psychodeliki będą dostępne pod okiem licencjonowanego i nadzorowanego mediatora w wyznaczonych ośrodkach leczniczych i placówkach służby zdrowia, takich jak hospicja. Leki mają zakaz opuszczania tych placówek, nie wolno też prowadzić sprzedaży detalicznej w żadnej formie.

meskalina pejotl

Działanie meskaliny

Podobnie jak psylocybina, meskalina jest uważana za ogólnie bezpieczną i nie uzależniającą. Podobnie jak psylocybina i LSD, meskalina osiąga swoje efekty zmieniające umysł głównie poprzez receptor 5-HT2A, który jest zwykle wyzwalany przez neuroprzekaźnik serotoninę. Ale w przeciwieństwie do psylocybiny i LSD, meskalina jest fenetyloaminą, grupą, która obejmuje MDMA.

Chociaż meskalina aktywuje receptor serotoniny 5-HT2A, ma bardzo różne efekty od innych psychodelików.

Spośród znanych psychodelików, meskalina ma najniższą moc w tworzeniu zmienionych stanów świadomości, na poziomie około 5% poziomu psylocybiny. Jej działanie może być uzależnione od okoliczności, towarzystwa, miejsca, rodzaju i czystości substancji. Całkowity czas działania szacuje się na maksymalnie 12 godzin. Efekty, które może wywołać to :

  • Intensywne uczucia, poczucie odłączenia ciała od umysłu, wrażenie jedności z otoczeniem, wewnętrzny spokój.
  • Empatia, duża kreatywność, spojrzenie w swoje wnętrze, euforia.
  • Zmiana percepcji, brak poczucia czasu i przestrzeni, zwiększona wrażliwość na bodźce.
  • Nudności, zawroty głowy, ślinotok, rozszerzenie źrenic, zanik apetytu, pragnienie i zmęczenie.

meskalina

Podsumowanie

Meskalina zajmuje szczególne miejsce w kulturze narkotykowej, zwłaszcza wśród osób używających psychodelików. Wierzą, że podobnie jak magiczne grzybki i marihuana, psychodeliczne kaktusy są świętymi roślinami i powinny być szanowane ze względu na ich naturalne pochodzenie.

Fanka festiwali i rave’ów, miłośniczka techno i electro. Uwielbiam jedzenie, koty i konopie.

Justyna Walentynowicz

Źródła

  1. Społeczna Inicjatywa Narkopolityki.Meskalina. Z linku: https://sin.org.pl/substancje/meskalina/
  2. Hartney E. Very Well Mind.(2022). What to Know About Mescaline Use? Z linku: https://www.verywellmind.com/what-is-mescaline-4155320
  3. Voegeli C. F. Peyote and the mexican inquisition, 1620 Z linku: https://anthrosource.onlinelibrary.wiley.com/doi/pdf/10.1525/aa.1942.44.2.02a00240
  4. Herrington A.J. High Times.(2022). Colorado Voters Approve Psychedelics Decriminalization Measure Z linku: https://hightimes.com/news/colorado-voters-approve-psychedelics-decriminalization-measure/
  5. Jeager K. Marijuana Moment.(2022). Colorado Governor ‘Excited’ About Psychedelics Legalization Vote, Touting ‘Promising’ Medical Benefits Despite Not Endorsing Before Election Z linku: https://www.marijuanamoment.net/colorado-governor-excited-about-psychedelics-legalization-vote-touting-promising-medical-benefits-despite-not-endorsing-before-election/