Na University of Chicago dokonano w ostatnim czasie przełomowego odkrycia. Naukowcy odkryli, że niskie dawki dimetyloamidu kwasu lizergowego (LSD) mają wyraźny wpływ na proces leczenia stanów depresyjnych o umiarkowanym, bądź łagodnym przebiegu. To z całą pewnością przełomowe odkrycie. Depresja to choroba psychiczna, która dotyka coraz więcej osób, a tradycyjne formy leczenia nie zawsze przynoszą satysfakcjonujące skutki.
Z tego artykułu dowiesz się :
- Na czym polegało badanie w University of Chicago?
- Jakie są wnioski wynikające z przeprowadzonych badań?
Depresja to dziś choroba cywilizacyjna
Depresja stała się dziś jednym z największych wyzwań dla współczesnej opieki zdrowotnej. Niestety coraz częściej okazuje się, że leki antydepresyjne i psychoterapia nie są w stanie pomóc osobom, które mierzą się z zaburzeniami. Nic więc dziwnego, że coraz częściej staramy się znaleźć alternatywne metody leczenia. To właśnie dlatego LSD staje się coraz bardziej popularne w kręgach medycznych.
LSD jest znanym od 1938 roku psychodelikiem, który oddziałuje na percepcję, nasze myśli oraz emocje, które nam towarzyszą. Największą popularność zyskał w latach 60. XX wieku. Jego zastosowanie umożliwia wywoływanie silnych halucynacji, jak również prowadzi do zmiany stanów świadomości. Mikrodawki LSD coraz częściej uważane są za rewelacyjną metodę na walkę z depresją.
Na czym polegało badanie w University of Chicago?
Jak udało się odkryć pozytywny wpływ substancji LSD na zdrowie psychiczne? Na University of Chicago przeprowadzono badanie na 39 zdrowych ochotnikach ze społeczności uniwersytetu w wieku 18-35 lat. Po dokonaniu oceny depresji poprzez test Becka II uczestnicy podzieleni zostali na dwie grupy. Objawy umiarkowane i łagodne stały się tzw. grupą wyższej depresji, a osoby z niższymi objawami tzw. grupę niskiej depresji.
Przed każdym uczestnikiem badania były dwie, pięciogodzinne sesje laboratoryjne, gdzie zaaplikowane zostało 26 mikrogramów LSD, albo placebo w losowej kolejności. Pomiędzy sesjami odbywała się co najmniej tygodniowa przerwa. Uczestnicy z każdej grupy jasno wskazywali lepsze rezultaty po otrzymaniu LSD niż placebo. Osoby z wyższej grypy depresji bardzo znacząco wykazywali większą euforię oraz wigor.
Badaniu podlegało wiele czynników, takich jak subiektywne oceny nastroju i efektów narkotyku, zadania rozpoznawania emocji na twarzach, testy krwi do mierzenia poziomu LSD, zadania kreatywności, czy pomiary sercowo-naczyniowe. LSD nie wpłynęło na umiejętność rozpoznawania emocji na twarzach, czy na zadania kreatywne. Substancja zwiększyła zarówno ciśnienie skurczowe, jak i rozkurczowe krwi uczestników.
Warto także zaznaczyć, że ani uczestnicy badania, ani naukowcy, nie wiedzieli, kiedy na sesji podawane jest placebo, a kiedy mikrofalami LSD, co miało urzeczywistnić i wzbogacić autentyczność przeprowadzonych badań.
Wnioski wynikające z przeprowadzonych badań
Po przeprowadzeniu badań z wykorzystaniem mikrodawek LSD okazało się, że substancja wykazuje długotrwałe działanie antydepresyjne. To 48 godzin po sesji z LSD było najbardziej kluczowe. Pacjenci w grupy wysokiej depresji zgłaszali znaczące obniżenie swoich objawów depresyjnych. Wszystko było mierzone przy pomocy Inwentarza Depresji Becka II.
Rezultaty przyjmowania prawdziwych dawek były znacznie wyższe niż w przypadku placebo. Takie wyniki dają nadzieję, że substancja LSD pozwala na uzyskanie długotrwałego efektu przeciwdepresyjnego, przede wszystkim u osób, które wykazują objawy choroby cywilizacyjnej naszego świata.
Na szczególną uwagę zasługuje także jeszcze jeden wniosek wyciągnięty z badań. Osoby, które nie cierpią na depresję, a jedynie posiadają obniżony nastrój, mogą doświadczyć różnych efektów po pojedynczej dawce LSD, a osoby z objawami depresji wykazywały podobne odczucia. Żeby jednak mieć pewność co do słuszności przeprowadzanych badań oraz po to, aby uzyskać dokładniejsze wyniki, naukowcy wskazują na potrzebę powtórzenia badań i rozszerzenia liczby podawanych próbek.
Źródła
https://psylonews.pl/badania